HAKKIMIZDA

EN BÜYÜK SERVETİMİZ ÇOCUKLARIMIZ

Çocuğun ilk eğitildiği yer ailedir. Daha sonra okul öncesi ve okul yaşamındaki eğitime gelir sıra. Her çocuk 3- 3,5 yaşına geldiği zaman, artık kendi yaşıtlarıyla oynamak ister. Annesi, büyükannesi veya evdeki bakıcı, çocuğun yaşıtlarıyla oyun oynama gereksinimini karşılayamaz. Çocuğun gerek yaşıtlarıyla oynama, gerekse "paylaşmayı" öğrenmesi ve diğer gereksinimleri açısından kreşe gitmesi en uygun yoldur.
Anaokulları , kreşler , annesinin yokluğu sırasında küçüklerin bırakıldığı ve sadece bakımlarının yapıldığı bir yer değildir, olmamalıdır. Buralar çocuk psikolojisi, sağlığı ve eğitiminde uzman kişilerin işbirliği ile çocukların beden, zihin ve ahlak yönünden sağlıklı gelişmesine ve olgunlaşmasına büyük katkı sağlarlar.
Eğer anne çalışmıyorsa, çoğu zaman aileler duygusal davranarak, çocuğu kreşe göndermek istemezler. Çocuğun kreşte öğreneceği bilgilerin yanı sıra (sayılar,renkler, kavramlar) insan ilişkilerini deneyimlemesi, sosyalleşmesi, paylaşmayı öğrenmesi, oyun kurma ve sürdürebilmesi, annesine bağımlı olmaktan kendisini kurtarabilmesi açısından bu eğitimin önemi büyüktür.
Kreşe başladığı zaman çocuklarımıza düzgün yemek ,kendi başına tuvalet ihtiyacını görme, elini yüzünü temizleme, dişlerini fırçalama , elbise ve ayakkabılarını giyebilme becerileri kazandırılır. Grup içinde , birey olma ve kendi haklarını koruma, başkalarının haklarına saygı göstermeyi öğrenir. Yapılan gezi ve aktivitelerle çocuğun dünyası zenginleşir, bakış açısı genişler. Böylece çocuklarımız geleceğe güvenle adım atar.